Οι δυσλιπιδαιμίες είναιπαθολογικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από υψηλές συγκεντρώσειςλιπιδίων στο αίμα, όπως αυξημένη χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια και οι διαταραχές στις αναλογίες λιποπρωτεϊνών (κακή χοληστερόλη LDL, καλή χοληστερόλη HDL). Οι διαταραχές αυτές συνδέονται άμεσα με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως αθηροσκλήρωση, το έμφραγμα του μυοκαρδίου και το εγκεφαλικό επεισόδιο. 

Οι δυσλιπιδαιμίες κατηγοριοποιούνται σε πρωτοπαθείς, όταν έχουν γενετικήαιτιολογία, και σε δευτεροπαθείς, που οφείλονται σε περιβαλλοντικούς ή άλλους παράγοντες, όπως κακή διατροφή, παχυσαρκία, διαβήτης και χρήση φαρμάκων. Οι πιο κοινές μορφές περιλαμβάνουν την υπερχοληστερολαιμία, την υπερτριγλυκεριδαιμία και τη μεικτή δυσλιπιδαιμία, που συνδυάζει αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων. Η θεραπεία των δυσλιπιδαιμιών στοχεύει στη μείωση των επιπέδων των αθηρογόνων λιποπρωτεϊνών, ιδιαίτερα της κακής LDL, και στην αύξηση της προστατευτικής HDL. Η προσέγγιση μπορεί να περιλαμβάνειφαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές μεθόδους. Οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως υιοθέτηση υγιεινής διατροφής χαμηλής σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη, σωματική άσκηση και απώλεια βάρους.

Στις φαρμακευτικές θεραπείες, οι στατίνες αποτελούν την κύριακατηγορίαφαρμάκωνπου χρησιμοποιούνται για τη μείωσητης LDLχοληστερόλης. Οι στατίνες λειτουργούν μέσω της αναστολής του ενζύμου HMG-CoAαναγωγάσης, μειώνοντας την ηπατική σύνθεση της χοληστερόλης. Τα φάρμακα αυτά είναι αποτελεσματικά στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου, αλλά ενδέχεται να προκαλέσουν παρενέργειες όπως μυαλγίες και αύξηση των ηπατικών ενζύμων.Αναστολείς απορρόφησης χοληστερόλης (εζετιμίμπη) αποτελούν επιπλέον επιλογές για συγκεκριμένους ασθενείς. Για ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στα παραπάνω δεν ανέχονται τις στατίνες, οι αναστολείς PCSK9 αποτελούν μια νέα κατηγορία φαρμάκων. Αυτά τα μονοκλωνικά αντισώματα μειώνουν τη LDL μέσω της αύξησης της ηπατικήςπρόσληψης των LDL σωματιδίων, προσφέροντας σημαντική μείωση των επιπέδων τους.

Επιπλέον, οι φιμπράτες χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντιμετώπιση της υπερτριγλυκεριδαιμίας. Λειτουργούν ενεργοποιώντας τον υποδοχέαPPAR-a, αυξάνοντας την οξείδωση των λιπαρών οξέων στο ήπαρ και στους μυς, μειώνοντας τα επίπεδατωντριγλυκεριδίων. Παράλληλα, νιασίνη μπορεί να μειώσειτα επίπεδα της LDL και των τριγλυκεριδίων, αυξάνοντας ταυτόχρονα τη HDL, αν και συνοδεύεται συχνά από ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως έξαψη και γαστρεντερικές διαταραχές. Η διαχείριση των δυσλιπιδαιμιών πρέπει να είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, το προφίλ λιπιδίων καιτην ανταπόκριση στη θεραπεία.