Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο στο ASCO Daily News από τους Julia Freckelton και συνεργάτες, τα τε­ λευταία χρόνια παρατηρείται ανησυχητική αύξη­ ση των περιστατικών καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα κάτω των 50 ετών, σε αντίθεση με τη συνολική μείωση χάρη στα προγράμματα προληπτικού ελέγχου, όπως οι κολονοσκοπήσεις, που εντοπίζουν και αφαιρούν προκαρκινικές αλλοιώσεις εγκαίρως, πριν εξελιχθούν σε σοβαρές μορφές καρκίνου.

Παραδοσιακοί παράγοντες κινδύνου, όπως διατροφή πλούσια σε επεξεργασμένα τρόφιμα και κόκκινο κρέας, κατανάλωση αλκοόλ, παχυσαρκία και καθιστικός τρόπος ζωής, δεν αρκούν γιανα εξηγήσουντην αύξηση στις νεότε­ρες ηλικίες. Πρόσφατες έρευνες στρέφουν το ενδιαφέρον στο μικροβίωμα, δηλαδή τους μικροοργανισμούς που ζουν στο έντερο και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πέψη, την άμυνα του οργανισμού και τη ρύθμιση της φλεγμονής. 

Μελέτες δείχνουν ότι ασθενείς με καρκίνο παρουσιά­ζουν διαφοροποιημένο μικροβίωμα, με αυξημένα επίπε­δα βακτηρίων όπως Fusobacterium και Bacteroides fragilis.

Στους νεότερους ασθενείς εντοπί­στηκε σε υψηλό­τερα ποσοστά το Eavonifractor plautii, που σχετίζεται με χα­μηλή πρόσληψη φλαβονοειδών - ουσιών που βρίσκονται σε φρούτα και λαχανικά. Αυτό υποδηλώνει ότι η διατροφή επηρεά­ζει άμεσα το μικροβίωμα και, κατ’ επέκταση, τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.

Πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι η ανθυγιεινή διατροφή μπορεί να δημιουργήσει φλεγμονώδες περιβάλλον που ενθαρρύνειτην ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων. Επιπλέον, η μεταμόσχευση μικροβιώματος από ασθενή σε υγιές ζώο οδήγησε στην εμφάνιση όγκων, επιβεβαιώνοντας τον κρίσιμο ρόλο του. Υπάρχει η θεωρία ότι οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορούν να «κληρονομηθούν» μέσω συνηθειών προηγούμενων γενεών, επιβαρύνοντας τις νεότερες και αυξάνοντας τη γενική ευπάθεια του πληθυσμού.

Μικρό ποσοστό περιστατικών σχετίζεται με κλη­ρονομικά σύνδρομα, όπως το Lynch syndrome, όμως ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις η δυσβίωση ενισχύει την ανάπτυξη των όγκων και την επιδείνωση της νόσου.

Η πρόληψη παραμένει το ισχυρότερο «όπλο» και περι­λαμβάνει υγιεινή διατροφή με άφθονες φυτικές ίνες, πε­ριορισμό κόκκινου κρέατος και επεξεργασμένων τροφών, σωματική άσκηση, διατήρηση φυσιολογικού βάρους και αποφυγή υπερβολικής χρήσης αντιβιοτικών. Παράλληλα, η έγκαιρη αναγνώριση συμπτωμάτων, όπως αλλαγές στις εντερικές συνήθειες ή αίμα στα κόπρανα, είναι ζωτικής σημασίας για έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Η κατανόηση του ρόλου του μικροβιώματος μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για θεραπείες, να βελτιώσει την πρόληψη και να συμβάλει ουσιαστικά στον περιορισμό της ανησυχητικής αυξητικής τάσης του καρκίνου στις νεότερες γενιές.