Το μελάνωμα είναι μια συχνή νεοπλασία του δέρματος άμεσα σχετιζόμενη με την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Οι περισσότερες βλάβες εντοπίζονται σε περιοχές του δέρματος εκτεθειμένες στον ήλιο αν και σπάνια μπορεί να διαγνωσθούν μελανώματα στους βλεννογόνους, τα νύχια ή ακόμα και τον οφθαλμό. Η επίπτωση του μελανώματος αυξάνεται διαρκώς τις τελευταίες δεκαετίες και αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας ιδίως σε πληθυσμούς με ανοιχτό χρώμα δέρματος.
Αλλαγές που σχετίζονται με το χρώμα, το μέγεθος και το σχήμα ενός σπίλου του δέρματος πρέπει να κινητοποιούν τον ασθενή να προβεί σε δερματολογικό έλεγχο για την πρωιμότερη δυνατή διάγνωση της νόσου που μπορεί να αποβεί σωτήρια. Η εξαίρεση της δερματικής βλάβης - με ογκολογικά κριτήρια - και η ιστολογική ταυτοποίηση θέτουν τη διάγνωση. Η σταδιοποίηση περιλαμβάνει την εξαίρεση του λεμφαδένα φρουρού (δηλαδή την ομάδα λεμφαδένων που είναι κοντά στη βλάβη) και την αναζήτηση πιθανών μεταστατικών εστιών με απεικονιστικές μεθόδους.
