Οι σύγχρονες μορφές ανοσοθεραπείας αποτελούν μια νέα θεραπευτική προσέγγιση στην Ογκολογία που μέσα από κλινικές μελέτες έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της - είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες - σε διάφορες κακοήθειες. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά, τα ανοσοθεραπευτικά φάρμακα έχουν λάβει έγκριση για χρήση στα αντίστοιχα νεοπλάσματα.
Ο αντίκτυπος από τη χρήση αυτών των φαρμάκων βέβαια ήταν ιδιαίτερα σημαντικός στο μελάνωμα, τον καρκίνο του πνεύμονα και τον καρκίνο του νεφρού. Το μελάνωμα ήταν η πρώτη κακοήθεια που δοκιμάστηκαν με εξαιρετική επιτυχία τα φάρμακα αυτά, ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πιο συχνή κακοήθεια και τη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο και παρά τις εντατικές προσπάθειες δεν είχε σημειωθεί ιδιαίτερη θεραπευτική πρόοδος για την πλειοψηφία των ασθενών. Τέλος, στον καρκίνο του νεφρού, η ανοσοθεραπεία ήταν ιδιαίτερη αποτελεσματική παρέχοντας ελπίδες για μακροχρόνια επιβίωση των ασθενών.
