Το πολλαπλούν μυέλωμα είναι μια πλασματοκυτταρική δυσκρασία (δυσ+κράσις = κακή κράση, κακή κατάσταση) που χαρακτηρίζεται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό μιας κακοήθους ομάδας (κλώνου) πλασματοκυττάρων και έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση αναιμίας, νεφρικής ανεπάρκειας, οστικών βλαβών και υπερασβεστιαιμίας. Φυσιολογικά τα πλασματοκύτταρα αποτελούν ώριμα Β-λεμφοκύτταρα και συμμετέχουν στην άμυνα του οργανισμού έναντι παθογόνων, ωστόσο η υπέρμετρη και αρρύθμιστη παραγωγή ανοσοοφαιρινών μπορεί να δημιουργήσει βλάβες σε ζωτικά όργανα. Για τους νέους ασθενείς χωρίς συνοδά προβλήματα υγείας η χορήγηση μεγαθεραπείας με αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων αποτελεί θεραπεία επιλογής.

Ωστόσο, πολλοί ασθενείς δεν είναι υποψήφιοι για αυτόλογη μεταμόσχευση. Οι ασθενείς αυτοί θα λάβουν θεραπευτική αγωγή με συνδυασμούς φαρμάκων με στόχο την επίτευξη βαθιάς ανταπόκρισης η οποία θα καθορίσει την εξέλιξη του νοσήματός τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόοδος στη θεραπευτική του πολλαπλού μυελώματος από τις αρχές του 2000 με την εισαγωγή της θαλιδομίδης και της μπορτεζομίμπης, και κορυφώνεται την τελευταία πενταετία με την εισαγωγή νεότερων αντι-μυελωματικών παραγόντων στην 1 η γραμμή θεραπείας (λεναλιδομίδη, μπορτεζομίμπη) και στην υποτροπή (καρφιλζομίμπη, πομαλιδομίδη, δαρατουμουμάμπη, ελοτουζουμάμπη, πανομπινοστάτη, σελινεξόρη).