Οι εμβολιασμοί απέτρεψαν 140.000 θανάτους από COVID-19 στις ΗΠΑ

Περίπου ο μισός πληθυσμός στις ΗΠΑ έχει εμβολιαστεί πλήρως ως σήμερα, αλλά τα ποσοστά εμβολιασμού ποικίλουν από πολιτεία σε πολιτεία. Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Health Affairs, καταδεικνύει ότι οι εμβολιασμοί COVID-19 απέτρεψαν σχεδόν 140.000 θανάτους στη χώρα μέχρι το Μάιο 2021. 

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής. 

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από επίσημους κυβερνητικούς ιστοτόπους σχετικά με δόσεις εμβολίων ανά 100 ενήλικες στο τέλος κάθε εβδομάδας σε κάθε πολιτεία, για τη χρονική περίοδο από 21 Δεκεμβρίου 2020 ως 9 Μαΐου 2021. Στη συνέχεια εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της έντασης του εμβολιασμού της κάθε πολιτείας και των αλλαγών στους θανάτους από COVID-19. Δημιουργήθηκε έτσι ένα στατιστικό μοντέλο, που αντιπροσωπεύει την καθυστέρηση μεταξύ του εμβολιασμού και των επιπτώσεων στα ποσοστά θανάτου.

Από τη στατιστική ανάλυση προέκυψε ότι τα εμβόλια απέτρεψαν περισσότερους από 139.000 θανάτους κατά τους πρώτους πέντε μήνες διαθεσιμότητάς τους. 

Συγκεκριμένα, περίπου 570.000 θάνατοι από COVID-19 συνέβησαν στις ΗΠΑ μέχρι τις 9 Μαΐου, ενώ το μοντέλο προέβλεψε ότι 709.000 θάνατοι θα είχαν συμβεί χωρίς τα εμβόλια. Η εκτιμώμενη μείωση των θανάτων ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων πολιτειών. Στη Νέα Υόρκη οι εμβολιασμοί οδήγησαν σε περίπου 11,7 λιγότερους θανάτους ανά 10.000 άτομα. Η Χαβάη είχε τη μικρότερη εκτιμώμενη μείωση με 1,1 λιγότερους θανάτους ανά 10.000 άτομα. Η ανθρώπινη ζωή είναι φυσικά ανεκτίμητης αξίας. Υπολογίστηκε όμως και η οικονομική αξία πρόληψης αυτών των θανάτων για το κράτος και βρέθηκε μεταξύ 625 δισεκατομμυρίων και 1,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η μελέτη αυτή αποδεικνύει τη μεγάλη σημασία των εμβολιασμών έναντι του κορωνοϊού. Η επιστήμη σε σύντομο χρονικό διάστημα έκανε το χρέος της και παρέδωσε στην κοινωνία ένα σημαντικό «όπλο» για την αντιμετώπιση της πανδημίας. 

H κοινωνία, από την πλευρά της, θα είναι χρήσιμο να εμπιστευτεί την επιστήμη, να κατανοήσει τη σοβαρότητα της νόσου COVID-19 και να συνδράμει στην πρόληψή της με μαζική προσέλευση στην εμβολιαστική διαδικασία.

Η τοποθέτηση σε πρηνή θέση ασθενών με αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω COVID-19 που λαμβάνουν οξυγόνο υψηλής ροής μέσω ρινικής κάνουλας μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο διασωλήνωσης και θανάτου 

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση στο έγκριτο περιοδικό Lancet Respiratory Medicine, η τοποθέτηση των ασθενών με COVID-19 που λαμβάνουν οξυγόνο υψηλής ροής μέσω ρινικής κάνουλας λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας, σε πρηνή θέση μπορεί να ελαττώσει την πιθανότητα διασωλήνωσης χωρίς επιπλοκές.
 
Η πρηνής θέση (δηλαδή μπρούμυτα με την μπροστινή πλευρά του σώματος και το πρόσωπο προς τα κάτω με τη μύτη να κοιτάει προς το έδαφος )  έχει φανεί αναδρομικά σε μελέτες παρατήρησης ότι βελτιώνει την οξυγόνωση σε ασθενείς με COVID-19. Ωστόσο έχουν διατυπωθεί κάποιες αμφιβολίες κατά πόσο η τοποθέτηση σε πρηνή θέση οδηγεί σε παροδική βελτίωση της οξυγόνωσης δίνοντας μια ψευδή εικόνα βελτίωσης του ασθενούς και καθυστέρησης της διασωλήνωσης. 

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελένη Κορομπόκη , Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Μαρία Γαβριατοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ ) παρουσιάζουν πολυκεντρική μελέτη η οποία διεξήχθη μεταξύ Απριλίου 2020 και Ιανουαρίου 2021 σε νοσοκομεία των ΗΠΑ, Μεξικού, Γαλλίας, Καναδά, Ιρλανδία και Ισπανίας τυχαιοποιήθηκαν 1.121 ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω COVID-19 που βρίσκονταν σε υποστήριξη με παροχή οξυγόνου υψηλής ροής μέσω ρινικής κάνουλας να τοποθετηθούν σε πρηνή θέση (564 ασθενείς) ή να λάβουν τη συνήθη θεραπεία (557 ασθενείς). Οι ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν στο πρώτο σκέλος, ενθαρρύνθηκαν να παραμείνουν σε πρηνή θέση όσο το δυνατόν περισσότερο διάστημα κατά τη διάρκεια της μέρας. Η  χρονική διάρκεια της παραμονής σε πρηνή θέση καταγράφηκε για κάθε ασθενή. Οι δύο ομάδες είχαν παρόμοια δημογραφικά χαρακτηριστικά. Κατά την ένταξη στη μελέτη ο λόγος της μερικής πίεσης οξυγόνου προς το παρεχόμενο μείγμα οξυγόνου (PO2/FiO2) ήταν 147.9 για τους ασθενείς σε πρηνή θέση και 148.6 για τους ασθενείς στην ομάδα ελέγχου, με παρόμοιες ρυθμίσεις στο μηχάνημα χορήγησης οξυγόνου υψηλής ροής μέσω ρινικής κάνουλας.  Η μέση διάρκεια καθημερινής παραμονής σε πρηνή θέση ήταν 5 ώρες. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η αποτυχία της παρεχόμενης θεραπείας, οριζόμενης ως το ποσοστό των ασθενών που διασωληνώθηκαν ή κατέληξαν εντός 28 ημερών από την ένταξη στη μελέτη. Συνολικά, αποτυχία της θεραπείας διαπιστώθηκε σε 40% των ασθενών που παρέμειναν σε πρηνή θέση και σε 46% των ασθενών που έλαβαν συνήθη θεραπεία (σχετικός κίνδυνος 0.86, 95% διάστημα αξιοπιστίας 0.75-0.98,  P = 0.02). Ο σχετικός κίνδυνος διασωλήνωσης ήταν 75% (95% διάστημα αξιοπιστίας 0.62−0.91), και ο σχετικός κίνδυνος θανάτου ήταν 0.87 (95% διάστημα αξιοπιστίας 0.68−1.11) στην πρηνή θέση έναντι της συνήθους θεραπείας εντός 28 ημερών.  Οι εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών όπως δερματικών ελκών, επεισοδίων εμέτου, ακούσια αφαίρεση φλεβικών καθετήρων και κεντρικών γραμμών  ήταν σπάνια και παρόμοια στις δύο ομάδες

Η μελέτη έδειξε ότι η θνητότητα και η διάρκεια παραμονής σε μηχανικό αερισμό μετά από διασωλήνωση ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες υποδεικνύοντας ότι η πρηνής θέση δεν είναι επιβαρυντική.

Οι ερευνητές καταλήγουν ότι ενδείκνυται η τοποθέτηση σε πρηνή θέση σε ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω COVID-19 που χρειάζονται εξειδικευμένη υποστήριξη με παροχή οξυγόνου υψηλής ροής μέσω ρινικής κάνουλας.

Επίσης δημοσιεύτηκε σε: