Η ιατρική βιβλιογραφία και οι βάσεις δεδομένων των Διεθνών Οργανισμών εμπλουτίζονται συστηματικά με πολλά άρθρα σχετικά με τον νέο κορωνοϊό (SARS-Cov-2). Καθηγητές από διάφορες Σχολές και Τμήματα του ΕΚΠΑ πραγματοποιούν περιοδική αποδελτίωση των πιο σημαντικών δημοσιεύσεων και ανακοινώσεων:
  •  Το φάρμακο Baricitinib σε συνδυασμό με Remdesivir ελάττωσε το χρόνο μέχρι την ανάρρωση νοσηλευομένων ασθενών με COVID-19
  • Μέτρα πρόληψης COVID-19 μεταξύ των εργαζομένων σε εργοστάσια επεξεργασίας και τυποποίησης τροφίμων

Το φάρμακο Baricitinib σε συνδυασμό με Remdesivir ελάττωσε το χρόνο μέχρι την ανάρρωση νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2020 ανακοινώθηκαν τα αρχικά δεδομένα από την κλινική μελέτη Adaptive COVID-19 (ACTT-2) που χρηματοδοτήθηκε από την Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ (NIAID), μέρος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH). Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα ευρήματα αυτής της μελέτης.  Η μελέτη   ACTT-2 ξεκίνησε  στις 8 Μαΐου, με σκοπό να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια μιας δόσης 4 mg του φαρμάκου  baricitinib σε συνδυασμό με  remdesivir έναντι μόνο του remdesivir,  σε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19. Η μελέτη ήταν διπλά τυφλή (άρα οι ερευνητές δεν ήξεραν εάν ο ασθενής λαμβάνει ή όχι το συνδυασμό ή μόνο remdesivir), ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo). Στην μελέτη  εντάχθηκαν περισσότεροι από 1.000 ασθενείς. Το Baricitinib, ένας αναστολέας των κινασών JAK1 / JAK2, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην φλεγμονώδη απάντηση, μέσω κυτταροκινών και άλλων φλεγμονωδών παραγόντων και έχει εγκριθεί σε περισσότερες από 70 χώρες ως θεραπεία για ενήλικες με μέτρια έως σοβαρά ενεργό ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στις ΗΠΑ, το baricitinib έχει εγκριθεί για χορήγηση σε ημερήσια δόση 2 mg.

Ο συνδυασμός του  baricitinib με το remdesivir πέτυχε στο  κύριο τελικό σημείο της μελέτης που ήταν η ελάττωση του χρόνου έως την ανάρρωση σε σύγκριση με το remdesivir μόνο. Οι ερευνητές της μελέτης ανέφεραν ότι παρατηρήθηκε μια διάμεση μείωση του χρόνου «ανάρρωσης», για το συνολικό πληθυσμό των ασθενών που έλαβαν τον συνδυασμό, κατά μία ημέρα και ότι αυτό το εύρημα ήταν στατιστικά σημαντικό. Ως «ανάρρωση» ορίστηκε η κλινική κατάσταση κατά την οποία ο συμμετέχων ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση ώστε  να λάβει εξιτήριο από το νοσοκομείο, που σημαίνει ότι είτε δεν χρειαζόταν πλέον συμπληρωματικό οξυγόνο ή περίθαλψη στο νοσοκομείο, ή ότι δεν νοσηλευόταν πλέον την ημέρα 29 από την έναρξη της θεραπείας στην κλινική μελέτη. Η μελέτη πέτυχε επίσης τον στόχο της και  σε ένα βασικό δευτερεύον καταληκτικό  σημείο, όπου συγκρίνονται η κλινική κατάσταση των ασθενών την Ημέρα 15 από την έναρξη της θεραπείας, χρησιμοποιώντας μια κλίμακα 8 σημείων που κυμαίνεται από την πλήρη ανάρρωση μέχρι θάνατο.

Μια  ανεξάρτητη επιτροπή παρακολούθησης δεδομένων και ασφάλειας επιβλέπει τη μελέτη  και τα δεδομένα ασφαλείας. Πρόσθετες αναλύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη για την κατανόηση επιπλέον δεδομένων και των κλινικών αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων που αφορούν στην θνησιμότητα και την ασφάλειας. Το NIAID αναμένεται να δημοσιεύσει τις πλήρεις λεπτομέρειες της μελέτης σε έγκυρο ιατρικό περιοδικό  μετά από κρίση από ανεξάρτητους ειδικούς, οπότε θα εκτιμηθεί και η  κλινική σημασία των ευρημάτων της μελέτης.

Με βάση τα δεδομένα της μελέτης ACTT-2, πρόκειται να συζητηθεί η δυνατότητα έγκρισης έκτακτης ανάγκης (EUA) με την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και να διερευνήσει την πιθανότητα παρόμοιας έγκριση και από άλλους ρυθμιστικούς φορείς για το baricitinib ως θεραπεία για νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID -19.

Μέτρα πρόληψης COVID-19 μεταξύ των εργαζομένων σε εργοστάσια επεξεργασίας και τυποποίησης τροφίμων

Πολλαπλές εστίες COVID-19 μεταξύ των εργαζομένων σε εργοστάσια επεξεργασίας και τυποποίησης τροφίμων έχουν εμφανιστεί παγκοσμίως από την αρχή της επιδημίας, ενώ στη χώρα το πρόβλημα αυτό αντικατοπτρίζεται εντονότερα στα πρόσφατα επιδημιολογικά δεδομένα. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Μαρία Γαβριατοπούλου, Ιωάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν τα δεδομένα.

Ήδη από την αρχή της πανδημίας COVID-19 στις ΗΠΑ σημειώθηκαν συρροές κρουσμάτων σε εργαζομένους σε εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) στις 1 Μαίου 2020 ανακοίνωσε 4.913 κρούσματα και 20 θανάτους από COVID-19 ανάμεσα σε περίπου 130.000 εργαζομένους σε 115 εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος και πουλερικών σε 19 Πολιτείες των ΗΠΑ. Μέχρι τέλος Ιούνη είχαν καταγραφεί 32.000 κρούσματα και 109 θάνατοι από COVID-19 σε εργαζομένους στην επεξεργασία και τυποποίηση τροφίμων, ενώ δεν έχει παρατηρηθεί επιπέδωση της επιδημιολογικής καμπύλης. Σύμφωνα με στοιχεία του Food and Environment Reporting Network (FERN - https://thefern.org/) των ΗΠΑ, μέχρι τέλη Ιουνίου είχαν δηλωθεί 249 συρροές κρουσμάτων σε εργοστάσια επεξεργασίας και τυποποίησης κρέατος (χοιρινό, μοσχαρίσιο, πουλερικά - κατά σειρά συχνότητας), 84 περιπτώσεις σε εργοστάσια επεξεργασίας και τυποποίησης άλλων προϊόντων και 46 σε αγροκτήματα.

Οι εργαζόμενοι που ασχολούνται με την επεξεργασία και μεταποίηση τροφίμων δεν εκτίθενται στο SARS-CoV-2 μέσω των προϊόντων που χειρίζονται. Ωστόσο, το περιβάλλον της εργασίας τους — γραμμές επεξεργασίας και άλλες περιοχές σε πολυσύχναστες εγκαταστάσεις όπου έχουν στενή επαφή με συναδέλφους και επόπτες — μπορεί να συμβάλουν σημαντικά στην πιθανή έκθεσή τους.

Ο κίνδυνος επαγγελματικής μετάδοσης του SARS-CoV-2 εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Εκτός από το ψυχρό και με υγρασία περιβάλλον που υπάρχει αναγκαστικά στους χώρους αυτούς, άλλοι διακριτοί παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο έκθεσης των εργαζομένων στο SARS-CoV-2 στους χώρους εργασίας μεταποίησης κρέατος και πουλερικών περιλαμβάνουν:

  • Μειωμένη απόσταση μεταξύ των εργαζομένων: Οι εργαζόμενοι συχνά συνεργάζονται μεταξύ τους στις γραμμές μεταποίησης. Οι εργαζόμενοι μπορεί επίσης να είναι κοντά ο ένας στον άλλο σε άλλες χρονικές στιγμές, όπως κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, ή στα αποδυτήρια.
  • Διάρκεια της επαφής – Οι εργαζόμενοι συχνά έχουν παρατεταμένη εγγύτητα με τους συναδέλφους (π.χ. για 10-12 ώρες ανά βάρδια). Η συνεχής επαφή με δυνητικά μολυσματικά άτομα αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του SARS-CoV-2.
  • Τύπος επαφής – Οι εργαζόμενοι μπορεί να εκτεθούν στον μολυσματικό ιό μέσω αναπνευστικών σταγονιδίων στον αέρα. Επειδή συνήθως στους χώρους αυτούς λειτουργούν ψυγεία που προκαλούν θόρυβο, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να μιλούν δυνατά, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης του ιού. Είναι επίσης πιθανό ότι η έκθεση θα μπορούσε να προκύψει από την επαφή με μολυσμένες επιφάνειες ή αντικείμενα, όπως εργαλεία, σταθμούς εργασίας, ή τραπέζια στις αίθουσες διαλείμματος. Οι κοινόχρηστοι χώροι, όπως τα αποδυτήρια,  και οι είσοδοι/έξοδοι προς τις εγκαταστάσεις, μπορούν να συμβάλουν επίσης στη μετάδοση του ιού.
  • Μια πρακτική σε ορισμένους χώρους εργασίας είναι επίσης η κοινή χρήση μεταφορικών μέσων και η διαβίωση σε κοινότητες πλησίον των εργοστασίων.

Αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν επίσης στην περαιτέρω μετάδοση του SARS-CoV-2 στους συγγενείς και στο κοινωνικό περιβάλλον των εργαζομένων.

Επίσης δημοσιεύτηκε σε: