Δημοσιεύτηκε μόλις στο έγκριτο διεθνές περιοδικό PLoS ONE συστηματική ανασκόπηση που αφορά τη σχέση της προσήλωσης στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής ως προς τα συμπτώματα και τη βαρύτητα της COVID-19.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) η μετάδοση του SARS-CoV-2 μέσω του αέρα τείνει να συμβαίνει σε περιβάλλοντα με κλειστούς χώρους και ελάχιστες αποστάσεις, που αποτελούν και τα δύο χαρακτηριστικό των καμπινών αεροσκαφών.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η πλειοψηφία των Ευρωπαίων σχεδιάζει να ταξιδέψει, και διεθνώς μετακινούνται εκατομμύρια άτομα για ταξιδιωτικούς (πχ Ολυμπιακοί αγώνες) και μεταναστευτικούς λόγους, με την περίοδο των ταξιδιωτικών περιορισμών (κλείσιμο συνόρων, υποχρεωτικά διαγνωστικά τεστ και χρήση μασκών, πιστοποιητικά εμβολίων) να αποτελεί, ευτυχώς, παρελθόν.
Στις 21 Μαΐου δημοσιεύτηκε στο έγκριτο διαδικτυακό Yale Medicine ο πιθανός αντίκτυπος των νέων υποπαραλλαγών FLiRT στην εξάπλωση του COVID.
Τα γρήγορα τεστ αντιγόνου για σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κορονοϊού (SARS-CoV-2) είναι αποτελεσματικά εργαλεία για τη διάγνωση της οξείας λοίμωξης. Το ποσοστό των γρήγορων τεστ αντιγόνου με ψευδώς θετικά αποτελέσματα αναφέρεται ότι είναι μικρότερο από 1 %. Ωστόσο, σύμφωνα με αλληλογραφία που μόλις δημοσιεύτηκε στο διεθνές έγκριτο περιοδικό NEJM (New England Journal of Medicine), στις 22 Φεβρουαρίου 2024 έχουν παρατηρηθεί άτομα που επανειλημμένα βγαίνουν θετικά με γρήγορα τεστ παρά τα ταυτόχρονα αρνητικά μοριακά τεστ.
Πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024 στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Science, αναλύει τα στατιστικά στοιχεία των επαναμολύνσεων SARS-CoV-2 που αυξήθηκαν σημαντικά μετά την εμφάνιση των διαδοχικών παραλλαγών της Omicron.
Οι ασθενείς που πάσχουν από αιματολογικές κακοήθειες διατρέχουν υψηλό κίνδυνο COVID-19 λόγω της χαμηλότερης ανταπόκρισης στον εμβολιασμό κατά του SARS-CoV-2. Η ενεργός θεραπεία αναγνωρίζεται ως ο κύριος παράγοντας κινδύνου για μειωμένη ανοσογονικότητα από τον εμβολιασμό.
Πριν λίγες εβδομάδες στο πολύ έγκριτο διεθνές περιοδικό NEJM (New England Journal of Medicine) δημοσιεύθηκε ερευνητική μελέτη λόγω της αύξησης του αριθμού των περιπτώσεων εμβρυϊκής αναστροφής οργάνων που διαγνώστηκαν μέσω υπερηχογραφήματος στην Κίνα, αρκετούς μήνες μετά την άρση των μέτρων σχετικά με την Covid.
Δεν υπάρχει αιματολογικός τρόπος μέχρι σήμερα για να διαγνωστεί το σύνδρομο του μακροχρόνιου COVID-19 (long COVID). Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2024 στο διεθνές έγκριτο περιοδικό Science, η ομάδα συνέκρινε δείγματα αίματος από άτομα που βρέθηκαν θετικά στον COVID-19 με αυτά από υγιείς ενήλικες και βρήκε αξιοσημείωτες διαφορές στη σύνθεση των πρωτεϊνών σε άτομα με long COVID, σε αυτούς που ανάρρωσαν και σε αυτούς που δεν μολύνθηκαν ποτέ.
Μόλις στις 17 Ιανουαρίου 2024, το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό JAMA παραθέτει την πιο πρόσφατη προειδοποίηση και επιδημιολογική ενημέρωση του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), όσον αφορά στις ΗΠΑ.
Ο υποεμβολιασμός (η λήψη λιγότερων από τον συνιστώμενο αριθμό δόσεων εμβολίου SARS-CoV-2) θα μπορούσε να συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο σοβαρών καταστάσεων COVID-19—δηλαδή νοσηλεία ή θάνατο από COVID-19—σε σύγκριση με τον πλήρη εμβολιασμό (λήψη των συνιστώμενων δόσεων εμβολίου).
Με το τέλος της πανδημίας παρατηρήθηκε μεγαλύτερος αριθμός λοιμώξεων αναπνευστικού από διαφόρους λοιμογόνους παράγοντες, όπως ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV), ωστόσο η αιτιολογία είναι ακόμη αβέβαιη.
O COVID-19 σχετίζεται με έξαρση ή πυροδότηση διαφόρων αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Σύμφωνα με το άρθρο του JAMA που δημοσιεύτηκε μόλις στις 12 Ιανουαρίου 2024, παρουσιάζονται τα μέχρι σήμερα δεδομένα για τη νέα υποπαραλλαγή, τα οποία και συνοψίζουν η Παθολόγος Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και η Βιολόγος Παναγιώτα Ζαχαράκη, της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ.
Τον Οκτώβριο του 2023, η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Εμβολιασμού (ACIP) παρουσίασε το Συνιστώμενο Πρόγραμμα Εμβολιασμού Ενηλίκων για ηλικίες 19 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για 2024.
Ενώ ο COVID έχει πλέον στοιχίσει περισσότερες από 1 εκατομμύριο ζωές μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτοί δεν είναι οι μόνοι θάνατοι που προκαλούνται από τον ιό. Ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός Αμερικανών επιβιώνει από οξείες λοιμώξεις για να υποκύψει μήνες αργότερα από το μακροχρόνιο COVID.
Η τιμή της CRP σε ορό ασθενών με COVID-19 είναι ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης για τη βαρύτητα της λοίμωξης. Σε αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών φάνηκε μία συσχέτιση μεταξύ της τιμής της CRP του ορού και της γενετικής ποικιλομορφίας του γονιδίου της CRP.
Η πανδημία COVID-19, τουλάχιστον στα αρχικά της στάδια, χαρακτηρίστηκε από μειωμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, καθυστερώντας δυνητικά την έγκαιρη αντιμετώπιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Από την άλλη πλευρά, η λοίμωξη από SARS-CoV-2, ως συστηματικό νόσημα που μπορεί να επηρεάσει σειρά οργάνων, σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά καρδιακής ανεπάρκειας, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Το έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM, στο διαδικτυακό NEJM Journal Watch- Informing Practice), μόλις στις 3 Ιανουαρίου 2024 δημοσίευσε βραχύ άρθρο για την επανεμφάνιση συμπτωμάτων COVID-19 μετά από λήψη αγωγής (πχ αντιιικών φαρμάκων) που έχει εγείρει την επιστημονική απορία αν η θεραπεία συσχετίζεται με την επανεμφάνιση συμπτωμάτων σε ορισμένες περιπτώσεις.
Το CDC (Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων) των ΗΠΑ, δημοσίευσε μόλις στις 5 Ιανουαρίου 2024 ενημερωτικό σημείωμα, όπου αναφέρει ότι η δραστηριότητα του COVID-19 συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς ο επιπολασμός της υποπαραλλαγής JN.1 αυξάνεται.
Η υγεία του εγκεφάλου είναι πολύ πιθανό να επηρεάζεται έπειτα από νοσηλεία για τον COVID-19. Ωστόσο, δεν υπήρχαν μακροχρόνιες προοπτικές μελέτες με τις αντίστοιχες ομάδες ελέγχου. Η Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, η Βιολόγος Παναγιώτα Ζαχαράκη και ο Ιατρός Γιάννης Ντάνασης, συνοψίζουν τα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν στα τέλη Δεκεμβρίου 2023 από το έγκριτο διεθνές περιοδικό JAMA.
Η παραλλαγή JN.1 COVID είχε ταχεία εξάπλωση μέσα στον Δεκέμβριο του 2023 και έχει γίνει πλέον το πιο κοινό στέλεχος του ιού που εξαπλώνεται στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τo Κέντρo Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των νέων κρουσμάτων και σε μικρότερο βαθμό των εισαγωγών στα νοσοκομεία.
Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CDC) ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι η υπομονάδα JN.1 του COVID αποτελεί το 39% έως το 50% των κρουσμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τις προβλέψεις του οργανισμού, που σημαίνει ότι είναι η υποπαραλλαγή που κυκλοφορεί πιο ευρέως στη χώρα αυτή.
Η λοίμωξη COVID-19 μπορεί να εμφανίσει διαφορετικές κλινικές εκδηλώσεις και συμπτωματολογία από άνθρωπο σε άνθρωπο που ποικίλουν από ασυμπτωματική νόσο έως βαριά πολυσυστηματική προσβολή. Μετά την αποδρομή της οξείας φάσης της λοίμωξης, σε ένα σημαντικό ποσοστό των αναρρωσάντων συνεχίζουν να εμφανίζονται συμπτώματα που σχετίζονται με την προσβολή από τον ιό SARS-CoV-2. Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται ως παρατεταμένη COVID-19 ή “long COVID”.
Η πανδημία COVID-19 επηρέασε δυσανάλογα τους κλειστούς πληθυσμούς καθώς η πρόληψη της μετάδοσης του SARS-CoV-2 κατέστη ιδιαίτερα δυσχερής. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Γιάννης Ντάνασης συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης των M. Inacio και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση International Journal of Epidemiology σχετικά με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα σε κατοίκους εγκαταστάσεων φροντίδας ηλικιωμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 στην Αυστραλία.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine διαπίστωσε ότι η χορήγηση πλάσματος αναρρωσάντων από COVID-19 με τίτλους εξουδετερωτικών αντισωμάτων ≥1:160 σε ασθενείς με σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS) που προκαλείται λόγω της COVID-19, εντός 5 ημερών από την έναρξη του επεμβατικού μηχανικού αερισμού μείωσε σημαντικά τη θνησιμότητα.
Παρά το υψηλό ποσοστό των ατόμων που έχουν λάβει τουλάχιστον 3 δόσεις εμβολίου έναντι του SARS-CoV-2, τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα συνεχίζουν να επηρεάζονται δυσανάλογα από τη νόσο COVID-19, καθώς αντιπροσωπεύουν σε ποσοστό άνω του 20% τις εισαγωγές σε νοσοκομεία, τις εισαγωγές σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) και τους θανάτους λόγω COVID-19, σύμφωνα με πληθυσμιακή μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση The Lancet Regional Health Europe.
Καθώς προχωράμε προς το δεύτερο μισό του φθινοπώρου και το χειμώνα, είναι υπαρκτή η απειλή μιας «τριπλής επιδημίας», όταν δηλαδή εμφανίζονται ταυτόχρονα κρούσματα COVID-19, γρίπης και αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (RSV).
Η κατανόηση των χαρακτηριστικών της προστασίας από προηγούμενη λοίμωξη SARS-CoV-2 έναντι επακόλουθης επαναμόλυνσης είναι απαραίτητη για την πρόβλεψη του δυνητικού φορτίου ασθενών, ώστε να γνωρίζει ο καθένας τον κίνδυνο ασθένειας και μετάδοσης και για την ενημέρωση των επιλογών σχετικά με το πότε θα ληφθεί η αναμνηστική δόση.
Η ιατρική βιβλιογραφία και οι βάσεις δεδομένων των Διεθνών Οργανισμών εμπλουτίζονται συστηματικά με πολλά άρθρα σχετικά με επίκαιρα θέματα υγείας: - Δημιουργία κλίμακας μέτρησης της εξουθένωσης του γενικού πληθυσμού εξαιτίας της πανδημίας λόγω της COVID-19
Η ιατρική βιβλιογραφία και οι βάσεις δεδομένων των Διεθνών Οργανισμών εμπλουτίζονται συστηματικά με πολλά άρθρα σχετικά με επίκαιρα θέματα υγείας: - Αυξημένη εξουθένωση και μειωμένη ικανοποίηση των επαγγελματιών υγείας έπειτα από την πανδημία λόγω της COVID-19
Η ιατρική βιβλιογραφία και οι βάσεις δεδομένων των Διεθνών Οργανισμών εμπλουτίζονται συστηματικά με πολλά άρθρα σχετικά με επίκαιρα θέματα υγείας:
- Πρόγραμμα NextGen — Νικώντας τον SARS-CoV-2 και προετοιμάζοντας για την επόμενη πανδημία
O καρκίνος του παγκρέατος αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου που σχετίζεται με καρκίνο και η συχνότητα της νόσου αυξάνεται συνεχώς. Η συντριπτική πλειονότητα των καρκίνων του παγκρέατος -πάνω από το 95% - είναι αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι σε νεότερους ενήλικες, η συχνότητα εμφάνισης αδενοκαρκινώματος του παγκρεατικού πόρου έχει αυξηθεί σε νεότερες γυναίκες αλλά παρέμεινε σταθερή στους άνδρες.
Μόλις στα μέσα Νοεμβρίου 2024 ταυτοποιήθηκε το πρώτο περιστατικό της νέας φυλογενετικής ομάδας Ιb της Μpox στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, μετά από ταξίδι στην ανατολική Αφρική. Στην Ευρώπη έχουν πλέον αναφερθεί περιστατικά στη Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία και Γερμανία, ενώ επίσης έχουν διαγνωστεί περιστατικά της νέας φυλογενετικής ομάδας σε Ινδία, Κένυα, Ταϋλάνδη στην Ασία.
Αυτή η μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο JAMA Oncology περιελάμβανε 3946 ασθενείς με καρκίνο προστάτη και εξέτασε τις μακροχρόνιες ανεπιθύμητες ενέργειες και επιπλοκές που σχετίζονται με τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη σε σύγκριση με έναν γενικό πληθυσμό ηλικιωμένων ανδρών. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Παθολόγος – Ογκολόγος), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής) αναφέρουν ότι αυτή η μελέτη περιελάμβανε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με προστατεκτομή ή ακτινοθεραπεία σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που δεν είχε λάβει θεραπεία. Οι αναλύσεις δεδομένων πραγματοποιήθηκαν από τις 21 Σεπτεμβρίου 2022 έως τις 18 Μαρτίου 2024. Το δείγμα της μελέτης περιελάμβανε 29196 συμμετέχοντες με μέση ηλικία 68,7 έτη. Από αυτούς, 3946 συμμετέχοντες είχαν καρκίνο του προστάτη, μεταξύ των οποίων 655 υποβλήθηκαν σε θεραπεία με προστατεκτομή και 1056 υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία. Ο κίνδυνος 12ετούς κινδύνου επιπλοκών από το ουροποιητικό ήταν 7,23 φορές μεγαλύτερος για τα άτομα με προστατεκτομή και 2,76 φορές μεγαλύτερος για τα άτομα που είχαν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία σε σύγκριση με συμμετέχοντες που δεν έλαβαν θεραπεία. Επιπλέον, μεταξύ των συμμετεχόντων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ακτινοθεραπεία, υπήρχε σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε σχέση με αυτούς που δεν έλαβαν θεραπεία και περίπου 100 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος επιπλοκών που σχετίζονται με την ακτινοβολία, συμπεριλαμβανομένης της κυστίτιδας και πρωκτίτιδας από ακτινοβολία.
Συμπερασματικά η ριζική προστατεκτομή ή η ριζική ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη συσχετίστηκε με υψηλότερα ποσοστά επιπλοκών 12 χρόνια μετά τη θεραπεία, εύρημα που υπογραμμίζει τη σημασία της παροχής συμβουλών στους ασθενείς και παρέχει λόγους για την αναζήτηση νέων μεθόδων για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.
Οι αποφάσεις της θεραπείας πρέπει να σταθμίζουν τους κινδύνους και τα οφέλη της θεραπείας του καρκίνου με εκείνα των νοσηροτήτων που σχετίζονται με τη θεραπεία. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι σε πολλούς ασθενείς με τυχαία διάγνωση καρκίνου του προστάτη, είναι πολύ πιθανό η νόσος αυτή να μη δημιουργήσει στον ασθενή κανένα πρόβλημα. Η έγκαιρη εντόπιση τέτοιων ασθενών έχει ιδιαίτερη σημασία προκειμένου να αποφευχθούν θεραπευτικές παρεμβάσεις, που όπως φάνηκε και από την παραπάνω ανάλυση, επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών χωρίς αποδεδειγμένα να βελτιώνουν την επιβίωσή τους.
