Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία/ λέμφωμα από μικρά λεμφοκύτταρα (ΧΛΛ) είναι μια κακοήθεια από ώριμα Β λεμφοκύτταρα και αποτελεί μια από τις συχνότερες μορφές λευχαιμίας. 

Άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 18-01-2024

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει θιασώτες σημαντικών αλλαγών στη θεραπεία του καρκίνου προς την κατεύθυνση της εφαρμογής της Ιατρικής Ακριβείας. Ο όρος αυτός περιλαμβάνει  τη χορήγηση θεραπειών με βάση τα ιδιαίτερα κλινικά και μοριακά χαρακτηριστικά της νόσου κάθε ασθενούς. 

Σύμφωνα με το άρθρο του JAMA που δημοσιεύτηκε μόλις στις 12 Ιανουαρίου 2024, παρουσιάζονται τα μέχρι σήμερα δεδομένα για τη νέα υποπαραλλαγή, τα οποία και συνοψίζουν η Παθολόγος Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και η Βιολόγος Παναγιώτα Ζαχαράκη, της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ. 

Τον Οκτώβριο του 2023, η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Εμβολιασμού (ACIP) παρουσίασε το Συνιστώμενο Πρόγραμμα Εμβολιασμού Ενηλίκων για ηλικίες 19 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για 2024. 

Ενώ ο COVID έχει πλέον στοιχίσει περισσότερες από 1 εκατομμύριο ζωές μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτοί δεν είναι οι μόνοι θάνατοι που προκαλούνται από τον ιό. Ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός Αμερικανών επιβιώνει από οξείες λοιμώξεις για να υποκύψει μήνες αργότερα από το μακροχρόνιο COVID.

Η τιμή της CRP σε ορό ασθενών με COVID-19 είναι ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης για τη βαρύτητα της λοίμωξης. Σε αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών φάνηκε μία συσχέτιση μεταξύ της τιμής της CRP του ορού και της γενετικής ποικιλομορφίας του γονιδίου της CRP. 

Η πανδημία COVID-19, τουλάχιστον στα αρχικά της στάδια, χαρακτηρίστηκε από μειωμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, καθυστερώντας δυνητικά την έγκαιρη αντιμετώπιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Από την άλλη πλευρά, η λοίμωξη από SARS-CoV-2, ως συστηματικό νόσημα που μπορεί να επηρεάσει σειρά οργάνων, σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά καρδιακής ανεπάρκειας, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Το έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM, στο διαδικτυακό NEJM Journal Watch- Informing Practice), μόλις στις 3 Ιανουαρίου 2024 δημοσίευσε βραχύ άρθρο για την  επανεμφάνιση συμπτωμάτων COVID-19 μετά από λήψη αγωγής (πχ αντιιικών φαρμάκων) που έχει εγείρει την επιστημονική απορία αν η θεραπεία συσχετίζεται με την επανεμφάνιση συμπτωμάτων σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το CDC (Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων) των ΗΠΑ, δημοσίευσε μόλις στις 5 Ιανουαρίου 2024 ενημερωτικό σημείωμα, όπου αναφέρει ότι η δραστηριότητα του COVID-19 συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς ο επιπολασμός της υποπαραλλαγής JN.1 αυξάνεται.

Η υγεία του εγκεφάλου είναι πολύ πιθανό να επηρεάζεται έπειτα από νοσηλεία για τον COVID-19. Ωστόσο, δεν υπήρχαν μακροχρόνιες προοπτικές μελέτες με τις αντίστοιχες ομάδες ελέγχου. Η Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, η Βιολόγος Παναγιώτα Ζαχαράκη και ο Ιατρός Γιάννης Ντάνασης, συνοψίζουν τα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν στα τέλη Δεκεμβρίου 2023 από το έγκριτο διεθνές περιοδικό JAMA.

Άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 04-01-2024

Η παραλλαγή JN.1 COVID είχε ταχεία εξάπλωση μέσα στον Δεκέμβριο του 2023 και έχει γίνει πλέον το πιο κοινό στέλεχος του ιού που εξαπλώνεται στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τo Κέντρo Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των νέων κρουσμάτων και σε μικρότερο βαθμό των εισαγωγών στα νοσοκομεία.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CDC) ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι η υπομονάδα JN.1 του COVID αποτελεί το 39% έως το 50% των κρουσμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τις προβλέψεις του οργανισμού, που σημαίνει ότι είναι η υποπαραλλαγή που κυκλοφορεί πιο ευρέως στη χώρα αυτή. 

Άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 21-12-2023

Η κατανόηση της μοριακής ετερογένειας του καρκίνου προστάτη έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών δυνατοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό, το 2020 εγκρίθηκε στην Ευρώπη ο PARP αναστολέας ολαπαρίμπη για τους ασθενείς με μεταστατικό ευνουχοάντοχο καρκίνο προστάτη που φέρουν μεταλλάξεις στα γονίδια BRCA1/2 και η νόσος τους είχε υποτροπιάσει μετά από προηγούμενη θεραπεία. Είναι γνωστό ότι περίπου 5% των ασθενών με ευνουχοάντοχο καρκίνο προστάτη φέρουν μεταλλάξεις στα γονίδια αυτά.

Με βάση τις οδηγίες του Αμερικάνικου Κολεγίου των Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, μέχρι σήμερα προτείνεται η χορήγηση σιδήρου από το στόμα ως πρώτη γραμμή θεραπείας για τη σιδηροπενική αναιμία και δεν συστήνεται η αντιμετώπιση της σιδηροπενίας χωρίς αναιμία στην εγκυμοσύνη. 

Τα τετραδύναμα ανασυνδυασμένα εμβόλια γρίπης περιέχουν τριπλάσια ποσότητα της πρωτεΐνης αιμοσυγκολλητίνης σε σχέση με τα εμβόλια τυπικής δόσης, ενώ η ανασυνδυασμένη αυτή σύνθεση δεν είναι ευαίσθητη σε αντιγονική μετατόπιση κατά τη διάρκεια της παρασκευής. Μόλις στις 14 Δεκεμβρίου δημοσιεύτηκαν στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ανασυνδυασμένων εμβολίων σε σύγκριση με τα εμβόλια τυπικής δόσης έναντι της γρίπης,  σε ενήλικες ηλικίας κάτω των 65 ετών.

Η λοίμωξη COVID-19 μπορεί να εμφανίσει διαφορετικές κλινικές εκδηλώσεις και συμπτωματολογία από άνθρωπο σε άνθρωπο που ποικίλουν από ασυμπτωματική νόσο έως βαριά πολυσυστηματική προσβολή. Μετά την αποδρομή της οξείας φάσης της λοίμωξης, σε ένα σημαντικό ποσοστό των αναρρωσάντων συνεχίζουν να εμφανίζονται συμπτώματα που σχετίζονται με την προσβολή από τον ιό SARS-CoV-2. Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται ως παρατεταμένη COVID-19 ή “long COVID”. 

Η πανδημία COVID-19 επηρέασε δυσανάλογα τους κλειστούς πληθυσμούς καθώς η πρόληψη της μετάδοσης του SARS-CoV-2 κατέστη ιδιαίτερα δυσχερής. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Γιάννης Ντάνασης συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης των M. Inacio και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση International Journal of Epidemiology σχετικά με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα σε κατοίκους εγκαταστάσεων φροντίδας ηλικιωμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 στην Αυστραλία.

Άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 14-12-2023

Η δαρατουμουμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει το αντιγόνο CD38 στην επιφάνεια των πλασματοκυττάρων των ασθενών με πολλαπλούν μυέλωμα. Αρχικές μελέτες είχαν δείξει ότι η προσθήκη της δαρατουμουμάμπης στη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με νεοδιαγνωσθέν συμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την πρόγνωσή τους.

Άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 07-12-2023

Πανευρωπαϊκή έρευνα που αξιολόγησε τον συσχετισμό μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) σε ενήλικες με ή χωρίς καρδιομεταβολικά νοσήματα και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου χρησιμοποίησε δεδομένα από τις  προοπτικές μελέτες, της Βρετανικής Τράπεζας Βιολογικών Δεδομένων (UK Biobank) και της Ευρωπαϊκής Προοπτικής Έρευνας για τον Καρκίνο και τη Διατροφή (EPIC). 

Οι γυναίκες που παρακολουθούνται τακτικά με μαστογραφίες στο πλαίσιο προσυμπτωματικού ελέγχου μπορεί να έχουν μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα που παρουσιάστηκαν από τους Smith et al στην ετήσια συνάντηση της Radiological Society of North America (RSNA) 2023. 

Άρθρο στο ASCO Daily News, 30/11/2023

Η συχνότητα εμφάνισης αιματολογικών κακοηθειών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι 0,02%. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό αυξάνεται, όσο αυξάνεται η ηλικία στην οποία οι γυναίκες κυοφορούν. Πολύ σημαντική για την καλή πρόγνωση είναι η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία και είναι απαραίτητο να υπάρχει υψηλή κλινική υποψία καθώς κάποια από τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν, είναι εύκολο να αποδοθούν και στις φυσιολογικές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Άρθρο στα NEA, 30/11/2023

Το πολλαπλούν μυέλωμα είναι μια αιματολογική κακοήθεια και ανήκει στις πλασματοκυτταρικές δυσκρασίες.

Ο καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί τον όγδοο σε συχνότητα και τον έβδομο σε θνητότητα καρκίνο σε γυναίκες παγκοσμίως καθώς ευθύνεται για πάνω από 300 000 νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο. Περίπου το 1.1 % των γυναικών θα διαγνωσθούν με καρκίνο των ωοθηκών κάποια στιγμή στη ζωή τους. Ευτυχώς τόσο η επίπτωση όσο και η θνητότητα τείνουν να πέφτουν κατά τα τελευταία έτη (κατά 3.2% και 2.8% κάθε έτος αντίστοιχα).

Άρθρο στα NEA, 23/11/2023